Skandal wokół Festiwalu w Salzburgu: zderzenie kultur czy kultura wysoka?

Skandal wokół Festiwalu w Salzburgu: zderzenie kultur czy kultura wysoka?

Festiwal w Salzburgu spotyka się z krytyką – nie tylko ze względu na treść artystyczną, ale także ze względu na spory, jakie toczą się ostatnio za kulisami. Jak donosi Die Presse, kulturalne podejście, które festiwal chce celebrować, wpadło w wątpliwość. Wydaje się, że publiczna i prywatna kultura dyskusji podupada, a wysiłki zachęcające do opartej na szacunku wymiany zdań nie wydają się już istnieć w zwykłej formie.

Doskonałym przykładem tego problemu jest zwolnienie byłego dyrektora festiwalu. Ich nielegalne zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin doprowadziło do ostrego zerwania, a ich negatywne komentarze na temat podejmowania decyzji artystycznych rzuciły cień na ich wzajemne interakcje. To podkreśla wybuchową sytuację, w jakiej znalazł się Festiwal w Salzburgu – miejsce zawsze słynące z gwałtownych sporów.

Reżyser i wyzwania

Markus Hinterhäuser, który od października 2016 roku jako dyrektor kieruje losami festiwalu, coraz częściej staje przed wyzwaniami stojącymi przed instytucją. Choć jego kontrakt został przedłużony do września 2031 roku, widać oznaki możliwych wstrząsów. Hinterhäuser, który urodził się w La Spezia i miał bogatą karierę jako pianista i producent teatru muzycznego, został przez niektórych potępiony jako chory psychicznie – było to niedopuszczalne oskarżenie, które nie pozostało bez sprzeciwu. Politycy i media wyrażają zaniepokojenie obecną sytuacją.

Wielu widzi pogorszenie jakości artystycznej – program Mariny Davydovej uznano za nieodpowiedni dla reputacji festiwalu. Zamiast tego wyraża się potrzebę innowacyjnych i współczesnych perspektyw, wykraczających poza tradycyjne struktury. Koncentracja na różnorodności i reprezentacji, która jest wymagana w wielu obszarach, to wciąż główny nierozwiązany problem festiwalu.

Kwestia kobiet i narracja „Everyman”.

Problem braku różnorodności i utrzymującej się nieobecności kobiet na stanowiskach artystycznych podkreślają takie ekspertki jak Pia Janke. Celem pierwszej Akademii Festiwalowej, prowadzonej we współpracy z międzyuczelnianą siecią badawczą, jest opracowanie perspektyw odnowy. Akademia ma na celu krytyczny dyskurs na temat mitu założycielskiego festiwalu i jego historii, w której dominują osobowości męskie.

Akademia Festiwalowa musi także krytycznie spojrzeć na utwór „Everyman”. Jest postrzegana jako wzorowy przykład powielania struktur patriarchalnych i przestarzałego wizerunku kobiety, co spotyka się z oporem wielu osób. Twierdzenie, że jest to „projekt pokojowy”, jest kwestionowane i ważne jest naukowe przetworzenie własnej historii, która zawiera głębokie podziały – a jest to konieczność, której zdaniem Janke nie można dłużej ignorować.

Festiwal w Salzburgu, który ma ponad 100 lat, stoi przed wyzwaniem odnalezienia się na nowo, a jednocześnie dotrzymania wysokich standardów kulturowych. Reżyser Markus Hinterhäuser, który otrzymał już kilka nagród za swoją reżyserię artystyczną, musi ustawić się w tym obszarze napięcia. Między innymi został uhonorowany Trophée Radio Classique w Paryżu w lutym 2024 roku i otrzymał Medal Honoru od Państwa Salzburga.

Przyszłość Festiwalu w Salzburgu pozostaje zatem niepewna. W sektorze kultury panuje zamieszanie, a coraz głośniej dyskutuje się o tym, ile kultury Salzburg tak naprawdę może tolerować. Czas pokaże, czy festiwal będzie w stanie odwrócić sytuację i stawić czoła obecnym wyzwaniom.