Ναυτικό νήμα ή σε έλλειψη; Ο Ολλανδός του Βάγκνερ στο χείλος του γκρεμού στο Σάλτσμπουργκ!

Ναυτικό νήμα ή σε έλλειψη; Ο Ολλανδός του Βάγκνερ στο χείλος του γκρεμού στο Σάλτσμπουργκ!

Η τρέχουσα παραγωγή της όπερας του Ρίχαρντ Βάγκνερ «Ο Ιπτάμενος Ολλανδός», που ανέβηκε από τον Καρλ Φίλιπ φον Μάλντεγκεμ, ήταν εξαιρετική στο Salzburg Felsenreitschule. Το κοινό βίωσε μια παράσταση που χαρακτηριζόταν από ναυτιλιακό ρεαλισμό και ναυτικά στοιχεία, με τους ηθοποιούς να ισορροπούν πάνω σε σχοινιά και να σκαρφαλώνουν σε ψεύτικο κιγκλίδωμα. Αυτή η δυναμική παραγωγή απολάμβανε δημιουργικές επιρροές από παλαιότερες παραστάσεις και σύγχρονες ιστορίες περιπέτειας, όπως αναφέρει το BR-Klassik.

Ο Ιπτάμενος Ολλανδός αφηγείται τον συναρπαστικό θρύλο ενός καπετάνιου που είναι καταραμένος να πλεύσει στους ωκεανούς για την αιωνιότητα. Κάθε επτά χρόνια έχει την ευκαιρία να βγαίνει στη στεριά, όπου μόνο η αγνή αγάπη μπορεί να λυτρωθεί. Αυτό υποστηρίζεται στην παραγωγή από το σκηνικό της Stefanie Seitz, το οποίο παρουσιάζει μια αποστειρωμένη όψη υποβρυχίου πλάτη. Δύο μεγάλα πανιά - ένα λευκό και ένα κόκκινο - συμβολίζουν την αντίθεση μεταξύ των Νορβηγών ναυτικών και του καταραμένου Ολλανδού, ενώ η Senta και οι συνάδελφοί της δραστηριοποιούνται στην επιχείρηση ταχυδρομικών παραγγελιών, δίνοντας στο όλο θέμα μια μοντέρνα τροπή.

Φωνητικά στιγμιότυπα και μουσικές προκλήσεις

Οι ερμηνείες των βασικών ηθοποιών είναι πειστικές: ο Derek Welton ως Ολλανδός και η Magdalena Hinterdobler ως Senta εμπνέουν με τη φωνητική τους παρουσία. Επιπλέον, ο Sung Min Song υποστήριξε πειστικά τον Erik, κάτι που έδωσε στο σύνολο επιπλέον δράμα. Αλλά δεν ήταν όλα χρυσά σε αυτή την παράσταση, καθώς η διεύθυνση ορχήστρας της Leslie Suganadarajah χαρακτηρίστηκε απογοητευτική. Παρατηρήθηκε έλλειψη έντασης και δυναμισμού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια κορυφώσεων όπως η χορωδία των φαντασμάτων, η οποία εκλαμβανόταν ως φλυαρία.

Η απόφαση να παραδοθεί η όπερα με διάλειμμα επικρίθηκε επίσης ως απίθανη. Αυτές οι προκλήσεις μπορεί να μείωσαν τη συνολική επίδραση της παραγωγής, αλλά η μουσική κληρονομιά του Βάγκνερ παραμένει αδιαμφισβήτητη. Η παρτιτούρα του θεωρείται χαρακτηριστικό παράδειγμα ρομαντικού, συγκινητικού ορχηστρικού ήχου και σηματοδοτεί μια καμπή στην καριέρα του μέσω της χρήσης μοτίβων και συναισθηματικού βάθους.

Ένας θρύλος στο Σάλτσμπουργκ

Το «The Flying Dutchman» του Richard Wagner δεν έχει αφήσει κανέναν αδιάφορο από την πρεμιέρα του το 1843 στο Royal Court Theatre της Δρέσδης. Εμπνευσμένη από ένα θυελλώδες θαλάσσιο ταξίδι, η όπερα απεικονίζει τη συναρπαστική ιστορία του καπετάνιου Ντάλαντ, ο οποίος συναντά τον Ιπτάμενο Ολλανδό κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας και η κόρη του Σέντα μαγεύεται από τον θρύλο. Αυτή η γοητεία οδηγεί τελικά τη Σέντα, διχασμένη ανάμεσα στην αγάπη της για τον Ολλανδό και στο καθήκον της προς τον Έρικ, σε ένα δραματικό τέλος.

Αν και η παραγωγή στο Σάλτσμπουργκ δεν ήταν χωρίς κριτική, η αναφορά στην κληρονομιά του Βάγκνερ και την επιρροή του στην κουλτούρα της όπερας παραμένει μεγάλης σημασίας. Άλλωστε, το Felsenreitschule δείχνει καλλιτεχνική ελευθερία και ως εκ τούτου προσφέρει ένα ιδανικό σκηνικό για τέτοιες καινοτόμες παραστάσεις. Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτήν την παραγωγή, μπορείτε να βρείτε όλες τις σχετικές πληροφορίες στον ιστότοπο Salzburger Landestheater και να λάβετε πολύτιμες πληροφορίες στο Wikipedia σελίδα στην ίδια την όπερα.